ماجرای فدک

ماجرای فدک و حضرت فاطمه زهر(س)

امیرالمومنین (ع) در نامه ای به والی بصره نوشتند: آری از آن چه آسمان بر آن سایه افکنده است، فدک در دست ما بود. مردمی بر آن بخل ورزیدند و مردمی سخاوتمندانه از آن چشم‌ پوشی کردند.

** موقعیت جغرافیایی فدک

فدک دهکده ای در شمال مدینه بود که تا آن شهر دو یا سه روز راه فاصله داشت. این دهکده در شرق خیبر و در حدود هشت فرسنگی آن واقع بود و ساکنانش همگی یهودی شمرده می شدند. امروزه فاصله خیبر تا مدینه را حدود 120 یا 160 کیلومتر ذکر می کنند.

** فدک و رسول خدا (ص)

درسال هفتم هجرت، پیامبر خدا (ص( برای سرکوبی یهودیان خیبر که علاوه بر پناه دادن به یهودیان توطئه گر رانده شده، از مدینه به توطئه و تحریک قبایل مختلف علیه اسلام مشغول بودند، سپاهی به آن سمت گسیل داشت و پس از چند روز محاصره، دژهای آن راتصرف کرد.

پس از پیروزی کامل سپاه اسلام - با آن که اختیار اموال و جان های شکست خوردگان همگی در دست پیامبر (ص) قرار داشت، رسول خدا (ص) با بزرگواری تمام، پیشنهاد آنان را پذیرفت و به آن ها اجازه داد نصف خیبر را در اختیار داشته باشند و نصف دیگر از آن مسلمانان باشد. بدین ترتیب، یهودیان در سرزمین خود باقی ماندند تا هر ساله نصف درآمد خیبر را به مدینه ارسال دارند.

با شنیدن خبر پیروزی سپاه اسلام، فدکیان که خود را همدست خیبریان می دیدند، به هراس افتادند اما وقتی خبر برخورد بزرگوارانه پیامبر (ص) با خیبریان را شنیدند، شادمان شدند و از رسول خدا (ص) خواستند با آنان همانند خیبریان رفتار کند که پیامبر خدا (ص) این درخواست را پذیرفت.

** تفاوت فقهی حکم خیبر و فدک

ظاهرا رفتار رسول خدا درباره فدک و خیبر یکسان است ولی در واقع حکم فقهی این دو سرزمین متفاوت است چون مناطقی که به دست مسلمانان تسخیر می شود، دو گونه است:

اول مکان هایی که با جنگ و نیروی نظامی گشوده می شود: این سرزمین ها که در اصطلاح 'مفتوح العنوة ' (گشوده شده با قهر و سلطه) خوانده می شود، به منظور تقدیر از تلاش جنگجویان مسلمان در اختیار مسلمانان قرار می گیرد و رهبر جامعه اسلامی چگونگی تقسیم یا بهره برداری از آن را مشخص می سازد که منطقه خیبر، جز دو دژ آن به نام های 'وطیح ' و 'سلالم'‌، این گونه بود.

دوم مکان هایی که با صلح گشوده می شود. یعنی مردم منطقه ای با امضای پیمان صلح، خود را تسلیم می کنند و دروازه های شهر خود را به روی مسلمانان می گشایند.

قرآن کریم اختیار این نوع سرزمین ها را تنها به شخص رسول خدا (ص) سپرده است و سایر مسلمانان در آن هیچ حقی ندارند.

دک و دو دژ پیش گفته خیبر این گونه فتح شد. بنابراین، مالکیت آن در اختیار شخص رسول خدا (ص) قرار گرفت

طبری مورخ بزرگ می گوید: فدک ملک خالص پیامبر خدا (ص) بود. زیرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پیاده نظام نگشودند.

** ارزش اقتصادی فدک

درباره ارزش اقتصادی فدک بسیار سخن گفته اند. برخی از منابع شیعی درآمد سالیانه آن را بین 24 هزار تا 70 هزار دینار نوشته اند و برخی دیگر، نصف در آمد سالیانه آن را 24 هزار دینار نگاشته اند.

ابن ابی الحدید معتزلی نقل می کند که ارزش درختان خرمای این ناحیه برابر با ارزش درختان خرمای شهر کوفه در قرن هفتم بود.

به نظر می رسد می توان تا حدودی ارزش واقعی اقتصادی فدک را از یک گزارش تاریخی زمان خلافت عمربن خطاب فهمید. یعنی وقتی خلیفه دوم تصمیم گرفت فدکیان یهودی را از شبه جزیره عربستان اخراج کند، دستور داد نصف فدک را که سهم آنان بود، از نظر زمین و درختان و میوه ها قیمت گذاری کنند. کارشناسان ارزش آن را 50 هزار درهم تعیین کردند و عمر با پرداخت این مبلغ به یهودیان فدک، آن ها را از عربستان بیرون راند.

** اعطای فدک به حضرت زهرا (س)

چنانکه در روایات فراوان شیعه و اهل سنت آمده است، رسول خدا (ص) در زمان حیات خود فدک را به فاطمه زهرا(س)واگذار کردند و این سه سال قبل از رحلت پیامبر بود؛ یعنی همان ایامی که فدک به تصرف آن حضرت درآمد.

طبرسی در مجمع البیان، ذیل تفسیر آیه: ' وَآتِ ذَا الْقُرْبَی حَقَّهُ وَالْمِسْکِین وَابْن السَّبِیلِ' از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) و نیز ابوسعید خدری چنین روایت می کند: ' همینکه آیه کریمه به پیامبر(صلی الله علیه وآله) دستور داد حقّ ذوی القربی؛ یعنی خویشاوندان پیامبر و مسکین و در راه مانده را بدهد، آن حضرت فدک را به فاطمه(سلام الله علیها)داد و سه سال قبل از وفات حضرتش در دست فاطمه بود.

همین مطلب را سیوطی در درّالمنثور از ابی سعید خدری نقل کرده است: 'چون آیه شریفه نازل شد پیامبر(صلی الله علیه وآله) فاطمه(علیها السلام) را فراخواند و فدک را به او داد.'

** غصب فدک

حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) در نامه ای به والی بصره می نویسند :' آری از آن چه آسمان بر آن سایه افکنده است، فدک در دست ما بود. مردمی بر آن بخل ورزیدند و مردمی سخاوتمندانه از آن چشم‌ پوشی کردند.'

به نظر می رسد اقدام دستگاه حاکمه نیز در غصب فدک همان هدف را تعقیب می کرد که اشاره شد و آن تهی دست نمودن خاندان پیامبر از بنیه مالی بود.

** اختلاف حضرت زهرا (س) با حکومت بر سر فدک چگونه بود؟

گزارش های منابع شیعی و سنی نشان می دهد حضرت زهرا (س) و حکومت هر یک دو ادعا درباره فدک داشتند :

الف) ادعاهای حضرت زهرا (س)

چنان که نزد شیعیان مشهور است، حضرت زهرا (س) فدک را ملک خود می دانست و برای اثبات مالکیت خود دو راه بخشش و ارث را به پیگیری کرد.

ابتدا آن حضرت اعطای فدک از طرف رسول خدا به خود را یاد آور و خواستار باز پس گرفتن این سرزمین از حکومت وقت شد اما

وقتی از این راه به نتیجه ای نرسید و حکومت شهادت گواهان حضرت زهرا (س) را نپذیرفت، ایشان از راه دیگر وارد شد و از حکومت خواست میراث پدرش را که فدک نیز بخشی از آن است، به او واگذار کند و در این مورد به نص آیه قرآن درباره ارث متمسک شد که می فرماید : خداوند به شمار درباره [ارث] فرزندانتان سفارش می کند که سهم پسر دو برابر دختر است . . . '

ابوبکر در برابر این آیه چنان استدلال کرد که انبیا از خود ارث باقی نمی گذارند. حضرت زهرا (س) فرمود: چگونه است که هر گاه تو درگذشتی فرزندانت از تو ارث می برند اما ما از رسول خدا (ص) ارث نمی بریم؟ ! آن گاه به آیات دیگر قرآن که در موارد مختلف از ارث پیامبران گذشته سخن به میان آورده است،مانند آیه ششم سوره مریم و آیه شانزدهم سوره نمل تمسک جست.

در آیه ششم سوره مریم، حضرت زکریا بیان می دارد که 'خداوندا، من از خویشانم که پس از من وارثانم خواهند شد، بیمناکم .‌. . پس فرزندی به من عطا کن که از من و آل یعقوب ارث برد .' در آیه شانزدهم سوره نمل از ارث بردن سلیمان پیامبر، از پدرش داوود پیامبر سخن به میان آمده است.

ب) ادعاهای حکومت!

حکومت در مقابل حضرت (س) عمدتا دو ادعا مطرح کرد:

1- صدقه بودن فدک

معنای این عبارت آن است که پیامبر اکرم (ص) فدک را به کسی نبخشید و با آن به گونه صدقه جاریه برخورد کرد .یعنی رسول خدا (ص) از درآمد فدک زندگانی شخصی حضرت فاطمه زهرا (س) و دیگر بنی هاشم را تامین می کرد و مازاد آن را در راه خدا به مصرف می رساند.

از آن جا که ابوبکر خود را جانشین مشروع پیامبر اکرم (ص) می دانست، می خواست با در اختیار گرفتن فدک، این مشروعیت ادعایی را برای همگان به اثبات برساند و چنان اعتقاد داشت که چشم پوشی از این زمین نوعی خلل در مشروعیت حکومتش پدید می آورد .

2- حدیث نفی ارث پیامبران

منظور از این حدیث، روایتی است که ابوبکر آن را از پیامبر اکرم (ص) چنین نقل کرد: 'ما جماعت پیامبران از خود ارث باقی نمی گذاریم . هر چه از ما ماند، صدقه است '.

درباره این حدیث باید یادآور شد:

1- تا آن زمان این حدیث را جز ابوبکر هیچ کس نشنیده بود. بسیاری از محدثان نیز بر این نکته اتفاق نظر دارند که راوی این حدیث تنها ابوبکر بود . البته بعدها پشتیبانانی چون مالک بن اوس یافت و در دهه های بعد عمر، زبیر، طلحه و عایشه نیز در شمار مؤیدان آن جای گرفتند.

2- ابوبکر با نقل این حدیث ناقل سخن پیامبر اکرم (ص) بود و در طرف مقابل، حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) و ام ایمن ناقل سخن و کردار پیامبر اکرم (ص) مبنی بر بخشش فدک بودند . بدیهی است باتوجه به فزونی شمار ناقلان در این سمت و نیز شخصیت آن ها که بیش ترین تاییدات را از سوی پیامبر اکرم (ص) دارایند، باید قول آن ها بر قول ابوبکر مقدم شود.

3- این حدیث با آیات متعددی از قرآن که در آن میراث انبیا مطرح شده است، منافات دارد و بدیهی است نمی توان تنها با یک حدیث در مقابل این آیات صریح ایستادگی کرد.

4- اگر طبق این حدیث معتقد شویم پیامبر اکرم (ص) هیچ گونه مالی به ارث نگذاشت، چگونه است که طبق نقل اهل سنت بعضی از اموال آن حضرت (ص) مانند وسایل شخصی و نیز حجره های آن حضرت (ص) به ارث می رسید.

چهارده ذی حجه ، اعطای فدک به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

ای کاش مدینه در و دیوار نداشت ای کاش فدک این همه اسرار نداشت

توضیح حدیث حضرت زهرا سلام الله علیها در مورد حضور زن در جامعه

حضور اجتماعی زنان

از حضرت زهرا سلام الله علیه نقل شده که بهترین زنان آنانی هستند که نه مرد آنها را ببیند و نه آنها مردی را ببینند. در این زمینه توضیح دهید؟

اگر در آیات و روایات اسلامی مطالعه و تعمق داشته باشیم به این اصل مسلم می رسیم که اسلام احیاگر شخصیت زن و حافظ کرامت انسانی اوست، اسلام به زن مانند مرد استقلال اقتصادی داده است اسلام به زن همانند مرد حقوق اجتماعی قایل است و زن مانند مرد می‏تواند با رعایت قوانین و مقررات اسلامی در فعالیت‏های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی شرکت کند بلکه در بسیاری از موارد، شرکت زنان در جامعه و به عهده گرفتن مسؤولیت‏های عمومی مانند مردان واجب است مانند تصدی امور بانوان در جامعه و امر به معروف و نهی از منکر البته شرکت در فعالیت‏های عمومی و به عهده گرفتن مسؤولیت‏ها در صورتی امر مثبت و سازنده است که در چارچوب مقررات الهی و دین باشد.

زیرا معیار در فعالیت‏های فردی و عمومی حفظ ارزش‏های اسلامی و تقوا است و در این فرقی بین زن و مرد وجود ندارد. متفکر شهید استاد مطهری در این مورد می‏فرمایند: «آن چه موجب فلج کردن نیروی زن و حبس استعدادهای اوست حجاب به صورت زندانی کردن زن و محروم ساختن او از فعالیت‏های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی است و در اسلام چنین چیزی وجود ندارد. اسلام نه می‏گوید که زن از خانه بیرون نرود و نه می‏گوید حق تحصیل علم و دانش ندارد بلکه علم و دانش را فریضه مشترک زن و مرد دانسته است و نه فعالیت اقتصادی خاصی را برای زن تحریم می‏کند، اسلام هرگز نمی‏خواهد زن بیکار و بی‏عار بنشیند و جوری عاطل و باطل درآید، پوشانیدن بدن به استثناء وجه و کفین مانع هیچ گونه فعالیت فرهنگی و اجتماعی یا اقتصادی نیست. آن چه موجب فلج کردن نیروی اجتماع است آلوده کردن محیط کار به لذت‏جویی‏های شهوانی است‏».
3-سخن حضرت زهرا –ع- در واقع بیانگر بهترین حال عفاف برای زنان است و به تعبیر دیگر وضعیت و حالت آرمانی و ایده آل را معرفی کرده اند که جامعه اسلامی باید به سمت و سوی تحقق بخشیدن به آن پیش برود . حال اگر این حالت ایده آل به دلیل فراهم نبودن زمینه و شرایط لازم فراهم نبود باید درجه و رتبه ای نزدیک به آن را رعایت نمود .
4- در این سخن نورانی حضرت زهرا –ع-بهترین وضعیت رعایت عفاف معرفی شده است ولی در عین حال گاهی موضوعاتی مهم تر و با اهمیت تر با این حالت و وضعیت تزاحم پیدا می کند و چون مهم است بر آن مقدم می شود و خود زهرای مرضیه –ع- نیز برای انجام وظیفه الهی و سیاسی و اجتماعی خود و دفاع از اسلام و ولایت در بحرانی ترین اوضاع جامعه اسلامی در مسجد حضور یافت و با سخنرانی کوبنده و روشنگر خود توطئه منافقین و بد خواهان را افشا نمود و از حق و ولایت جانانه دفاع نمود و در عین حال حد کامل حجاب و عفاف ایلامی را رعایت نمود و در حالی که زنان بنی هاشم و کنیزان آن حضرت دورش را حلقه کرده بودند در این صحنه حضور یافت . از این رهگذر است که فاطمه زهرا(س) می‏فرماید: صلاح زنان در این است که طوری زندگی نمایند که نه مردان بیگانه را ببینند و نه چشم بیگانگان بدان بیفتد و الا خود فاطمه زهرا(س) در متن مسائل سیاسی اجتماعی قرار داشت و همواره از حق و اسلام و اهل بیت دفاع می‏کرد بعد از رحلت پیامبر(ص) در آن شرایط حساس و دشوار بحرانی که فتنه و دشمن تمامیت اسلام و قرآن را تهدید می‏کرد. فاطمه زهرا بود که با شرکت خود در صحنه سیاسی واجتماعی از مقام ولایت و رهبری دفاع می‏کرد.
5- با توجه به مطالب فوق دیدگاه حضرت زهرا(س) در مورد حضور زن در صحنه‏های اجتماعی و سیاسی روشن می‏شود. اگر از فاطمه زهرا(س) نقل شده ویژگی زن مسلمان این است که نه مرد نامحرم او را ببیند و نه او مرد نامحرم را ببیند هرگز به معنای انزوا و گوشه‏نشینی زن مسلمان نیست بلکه یا منظور این است که در فعالیت‏های اجتماعی باید آن چنان مقررات اسلامی را رعایت کند که موجب نگاه حرام نامحرمان نشود وبالعکس و یا به آن معناست که در مدیریت امور بانوان خود زنان باید عهده‏دار باشند تا نیازی به تماس با مرد نامحرم نباشد.
6- اگر کمی دقیق‏تر بیندیشیم این سخن حضرت زهرا(س) بهترین الگو برای دنیای امروز است و چند کارکرد اساسی دارد:
الف- تأمین سلامت و بهداشت معنوی جامعه.
ب- رشد و استقلال و خودکفایی جامعه زنان. زیرا اگر قرار باشد زن را مردان نامحرم نبینند، لازمه‏اش این است که آنان دارای خودکفایی علمی در امور لازم خود مانند پزشکی و... باشند و این بهترین عامل رشد جامعه زنان است. پس دور بودن از نامحرم به معنای گوشه‏نشینی نیست، بلکه فعالیت و تلاش علمی و عملی و رسیدن به خودکفایی است.
7- حدیث مطرح شده، در کتب اربعه (کتاب های چهار گانه) حدیثی شیعه وجود ندارد. اما در برخی از منابع بعدی؛ مانند دعائم الاسلام[1] و مناقب ابن شهر آشوب[2] حدیثی با همین مضمون، البته بدون سند و به صورت خلاصه ذکر شده است. بنابر این، از آن جا که این حدیث در متون اولیه روایی نیامده، و در موارد دیگر نیز بدون سند ذکر شده است؛ لذا طبیعی است که از نظر سندی قابل اعتماد نباشد، ولی در عین حال متن آن با آموزه ها و تعالیم معتبر دینی ما سازگار است.
از این روایت، حرمت حضور زنان در اجتماع برداشت نمی شود؛ چرا که آنچه در متن روایت آمده، با سیره و منش خود حضرت زهرا (س) مخالف است؛[3] به این دلیل که آن حضرت در مواقع لزوم و ضروری در اجتماع حاضر می شده، و هم او مردان را می دیده و هم آنان او را می دیدند.[4]
بنابر این، حدیث در مقام بیان این حکم شرعی نیست که به هیچ وجه زنان و مردان مجاز به گفت و گوی با هم نیستند و یا مجاز نیستند همدیگر را ببینند، بلکه در مقام بیان یکی از ارزش های اخلاقی است، و آن این که تا جایی که امکان دارد، باید ارتباط و برخوردهای روز مره میان مردان و زنان نامحرم به حداقل ممکن برسد. دختر رسول خدا –بر فرض صحت این انتساب- می خواهد به زنان مسلمان بگوید که بدون دلیل و برای کارهای جزئی و پیش پا افتاده و بدون جهت راهی مراکز عمومی نشوند، در کوچه و بازار و... در معرض دید نا محرم حضور پیدا نکنند که این در شأن و مقام زنان مسلمان نیست.

[1] تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، دعائم‏الإسلام، ج 2، ص 215، دار المعارف، مصر، 1385ق. «و عن علی ع أنه قال قال لنا رسول الله (ص) أی شی‏ء خیر للمرأة فلم یجبه أحد منا فذکرت ذلک لفاطمة (ع) فقالت ما من شی‏ء خیر للمرأة من أن لا ترى رجلا و لا یراها فذکرت ذلک لرسول الله (ص) فقال صدقت إنها بضعة منی».
[2] ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب (ع)، ج 3، ص 341، مؤسسه انتشارات علامه، قم، 1379ق.«قال النبی لها أی شی‏ء خیر للمرأة قالت أن لا ترى رجلا و لا یراها رجل فضمها إلیه و قال ذریة بعضها من بعض».
[3] ر. ک: کلینی، کافی، ج 5، ص 528، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1365ش.
[4] همان، ج 1، ص 460، ح 5.

فیلم/ عملیات انتحاری یکی از زنان جهاد نکاح

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ «یانگ مولیا» یکی از زنانی که برای انجام جهاد نکاح به مواضع داعش عزیمت کرده است، در مراسمی با یکی از مردان داعش خداحافظی گرمی(!) می‌کند و سپس برای انجام عملیات انتحاری راهی محل مورد نظر می‌شود

دریافت
مدت زمان: 55 ثانیه

تنها ماندن مسلم ابن عقیل در کوچه های کوفه + فیلم

بعد از نماز نافله ی شب دلم گرفت

با یاد غربت تو  مرتب دلم گرفت

با دیدن سواره و مرکب دلم گرفت

آقا فقط به خاطر زینب دلم گرفت

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 45 ثانیه

مناجات با خدا هنگام سختی ها + کلیپ تصویری از استاد پناهیان

خدایا ! گاهی اوقات سختی که بر من وارد می شد با تو دعوا می کردم ... عتبتک بجهلی ...یعنی تو رو عتاب می کردم خدا...

خدایا اخلاقم خیلی بد بوده باهات .......

اما خوب که نگاه میکنم می بینم از مادر به من مهربان تر بودی......

خوب که نگاه می کنم میبینم اصلا نذاشتی دنیا منو بزنه......

دریافت
مدت زمان: 5 دقیقه 1 ثانیه

انس دوران نوجوانی آقا با دعای عرفه

آنچه که آن وقت برای من مطرح بود و عملاً وجود داشت، این بود که اهل دعا و ذکر و دعاهای مأثور و اعمالی که وارد شده بود، بودم. مثلاً یادم است هنوز بالغ نبودم که اعمال روز عرفه را بجا آوردم. اعمال آن روز، طولانی هم هست - لابد آشنا هستید؛ خیلی از جوانان با آن اعمال آشنا هستند - چند ساعت طول میکشد. اعمال، از بعد از نماز ظهر و عصر شروع میشود و اگر انسان بخواهد به همه آن اعمال برسد، شاید تا نزدیک غروب - روزهای نه چندان بلند - به طول می‌انجامد.
آن وقت من یادم است که با مادرم - چون مادرم هم خیلی اهل دعا و توجّه و اعمال مستحبّی بود - می‌رفتیم یک گوشه حیاط که سایه بود - منزل ما حیاط کوچکی داشت - آن‌جا فرش پهن می‌کردیم - چون مستحب است که زیر آسمان باشد - هوا گرم بود؛ آن سالهایی که الان در ذهنم مانده، یا تابستان بود، یا شاید پاییز بود، روزها نسبتاً بلند بود. در آن سایه می‌نشستیم و ساعتهای متمادی، اعمال روز عرفه را انجام می‌دادیم. هم دعا داشت، هم ذکر و هم نماز. مادرم می‌خواند، من و بعضی از برادر و خواهرها هم بودند، می‌خواندیم. دوره جوانی و نوجوانی من این‌گونه بود؛ دوره اُنس با معنویات و با دعا و نیایش. ۱۳۷۶/۱۱/۱۴

توصیه استاد پناهیان به جوانی که می خواست کار فرهنگی کند

«علاقۀ به خلق» یکی از اموری است که گاهی در میان علاقه‌مندان به «حق» مورد غفلت واقع می‌شود. البته ریشۀ علاقه به خلق را باید در همان علاقۀ به حق جست‌وجو کرد. اگر علاقۀ انسان به خدا زیاد شود، آدم کم‌کم روحیه‌ای پیدا می‌کند که به شدت نسبت به مردم عاطفه پیدا کرده و مهربان می‌شود. در نتیجه سرنوشت انسان‌ها که بندگان خدا و مورد علاقۀ پروردگار هستند، برای او مهم می‌شود.

کسی که مردم را دوست داشته باشد نمی‌تواند انسان‌ها را در ورطۀ باطل رها کند و تنها به نجات خودش بیندیشد. چنین کسی انگار به خودش می‌گوید: «گیرم من راهم را پیدا کردم، پس بقیه مردم چه می‌شوند؟»

روزی جوان دانشجویی که برای مشورت در مورد کار فرهنگی در دانشگاه آمده بود، گفت: می‌خواهم در دانشگاهمان کار فرهنگی کنم، چه کار کنم بهتر است؟

از او پرسیدم: بلد هستی رخت و لباس بشویی؟

گفت: بله، رخت و لباس که بلدم بشویم، امّا این چه ربطی به کار فرهنگی دارد؟ من می‌خواهم کار فرهنگی کنم.

گفتم: حاضری لباس‌های هم‌اتاقی خودت در خوابگاه را بشویی؟

گفت: نه، کار سختی است. بعد به شوخی گفت: اینجا که جبهه نیست تا ما از این‌جور ایثارگری‌ها کنیم.

گفتم: جبهه نیست، ولی هم‌اتاقی تو که «آدم» هست. تو برای آدم بودن او چقدر ارزش قائلی؟

گفت: ممکن است بچه خوبی نباشد.

گفتم: اتفاقاً چون ممکن است بچه خوبی نباشد، دارم این سؤال را می‌کنم. آیا قیمت آدم بودنش برای تو این قدر هست که اگر یک وقت پیش آمد، بتوانی با طیب خاطر و لذت، لباسش را بشویی و بگویی دارم لباس یک انسان را می‌شویم؟

صادقانه گفت: نه، من این جوری نیستم.

صمیمانه گفتم: اگر یک انسان این قدر نزد تو اهمیت ندارد، چرا می‌خواهی برای هدایتش کار فرهنگی بکنی؟ به تو چه ربطی دارد که نگران بهشت و جهنم مردم باشی؟ تو که آدم‌ها را دوست نداری، چه کار به سرنوشتشان داری؟

البته موضوع شستن لباس دیگران، صرفاً یک شیوۀ برآورد است. نه اینکه واقعاً شستن لباس دیگران یک شاخص قطعی باشد. به هر حال انسان باید نگاه کند و ببیند چقدر برای دیگران ارزش قائل است.

نگاهی به رابطه عبد ومولا _ استاد پناهیان

به گزارش بیان معنوی، «نگاهی به رابطۀ عبد و مولا» عنوان ششمین و جدیدترین اثر مکتوب حجت الاسلام پناهیان است. این کتاب 264 صفحه‌ای که چاپ اول آن به تازگی توسط انتشارات بیان معنوی -ناشرآثاراستادپناهیان- عرضه شده است، به بررسی رابطۀ عبد با مولا از زوایای مختلف پرداخته است.

فصل اول این کتاب به «راه کشف رابطه با خدا» پرداخته و فصلهای دوم تا پنجم به آثار این رابطه، چگونگی رشد این رابطه و «برخی از ویژگی‌ها عبدپروری مولا» پرداخته است. فصل آخر کتاب با شرح مختصری بر حدیث مشهور «عنوان بصری» و بررسی شرایط عبودیت در کلمات امام صادق(ع) در این حدیث شریف و تکمیل مباحث قبلی، کتاب را به پایان می‌برد.

جشنواره افق نو _ استاد پناهیان

استاد پناهیان در جشنواره افق نو

به گزارش "سنگرما" حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان در اولین روز از کنفرانس افق نو در این همایش که این روزها در هتل لاله در حال برگزاری است شرکت کرد و طی سخنانی در این کنفرانس عنوان کرد: بهترین دلیل برای چرایی ظلم صهیونیست‌ها در عالم این است که چون آن‌ها قدرت دارند ظلم می‌کنند ولی اگر قرار باشد صرف اینکه هر کس قدرت پیدا کرد ظلم کند، ما به مشکل در حیات بشری برمی‌خوریم.

وی افزود: محکوم کردن ظلم به تنهایی کافی نیست و ما باید ریشه‌های شکل‌گیری ظلم را پیدا کنیم و این ریشه را از بین ببریم و گرنه با از بین رفتن این ظالم‌ها یک گروه ظالم دیگر به وجود می‌آید و این کارها را انجام می‌دهند.

پناهیان خاطرنشان کرد: در حال حاضر صهیونیست‌ها با استفاده از برخی آموزه‌های خود ظلم می‌کنند. مسلمانان و مسیحیان می‌توانند اینگونه به مردم جهان ظلم کنند که نمونه بارز آن داعش است که می‌گویند مسلمان‌ هستند اما مانند صهیونیست‌ها سر می‌برند.

این استاد حوزه و دانشگاه تاکیدکرد: برای پیدا کردن ریشه‌های ظلم باید حیات بشر را دوره کنیم. قبل از اینکه در جهان آدم خوب و بد وجود داشته باشد در وجود انسان گرایش‌های خوب و بد وجود داشته است. این مبارزه در درون انسان از آنجا نشأت می‌گیرد که فرقی بین خلقت انسان با حیوان و فرشته وجود دارد. فقط انسان است که در وجود خود دو نوع گرایش دارد، گرایش الهی و گرایشی پست و غریضی که تنها انسان‌ها هستند که مجبور به انتخاب یکی از این گرایش‌ها هستند و زندگی یعنی مدیریت این گرایش‌ها.

پناهیان گفت: دین در زمانی مطرح می‌شود که این سوال پیش می‌آید که به کدام گرایش‌های خود بپردازید. اصل وظیفه دین راهنمایی انسان برای مدیریت گرایش‌ها است. این پیام همه ادیان است که انسان را در مبارزه و مدیریت درونیات خود راهنمایی کند. کسانی که به دنبال دین می‌روند به دنبال پرورش گرایش‌های خوب خود هستند. البته ما مانند مرتاض‌ها قائل به حذف گرایش‌های غریضی در خود نیستیم ولی محور اصلی دین مبارزه با گرایش‌های ضعیف است.

وی افزود: اگر ما این مبارزه را به یک فرهنگ در زندگی تبدیل کنیم و تمدنی برای مبارزه با گرایش‌های بد شکل دهیم، تمدن غرب سرنگون می‌شود چون این تمدن مبتنی بر اومانیسم و گرایش‌های بد است. قدرت‌ها می‌دانند که اگر انسان تابع تمایلات بد خودش شد تابع تمایلات بد زورگویان نیز می‌شود. زمانی که رئیس دولت کودک‌کش صهیونیسم در مورد ایران صحبت می‌کرد. او می‌گفت چرا نمی‌گذارند جوانان ایرانی موسیقی گوش بدهند و شلوارهای بد بپوشند. چرا باید رئیس یک دولت در مورد شلوارهایی که جوانان ایرانی می‌پوشند نگران باشد. چرا برای آن‌ها گسترش همجنس‌بازی در دنیا مهم است چون ظلم به این دلیل گسترش پیدا می‌کند که ملت‌ها ضعیف می‌شوند.

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: قدرت به ذات خود بد نیست اما به این دلیل بد می‌شود که ملت‌ها ضعیف می‌شوند و مورد ظلم قرار می‌گیرند. برای ظلم‌نکردن دولت‌ها باید ملت‌ها قوی شوند و برای این کار باید انسان‌های قوی پرورش پیدا کند.

پناهیان اضافه کرد: صهیونیست‌ها سال‌ها پیش در پروتکل‌های خود تاکید کردند که باید می‌گساری و شهوت‌رانی را در مردم ترویج دهند تا آن‌ها ظلم را بپذیرند. اگر ملتی دین نداشته باشد ظلم را به راحتی می‌پذیرد چون همین مبارزه با هوای نفس است که باعث می‌شود فرد به مبارزه با هوای نفس دیگران نیز بپردازد. ریشه ظلم با قدرت‌گرفتن هوای نفس مردم قوی می‌شود و اگر مردم قوی باشند آنگاه اخلاق‌مدار می‌شوند و نمی‌گذارند که افرادی سیاست را به دست بگیرند که بی‌اخلاق هستند.

وی تاکید کرد: غربی‌ها آزادی را علم کردند تا به ترویج هرزگی در میان مردم بپردازند و هوای نفس مردم را قوی و آن‌ها را ضعیف کنند. اگر حرف من را می‌شنوید به همه مردم جهان بگویید که مشکل ما گروه کوچکی از صهیونیست‌ها که اکنون بر جهان حاکم هستند، نیستند. اگر ملت‌ها فرهنگ و سبک زندگی خود را تغییر دهند ارزش‌ها در ملت‌ها تغییر می‌کند و ظلم از بین می‌رود. باید یک جوان از اینکه بگوید دلم می‌خواهد خجالت بکشد آن وقت است که ملت‌ها پیروز می‌شوند.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: مقام معظم رهبری می‌فرماید که ما اکنون در یک صفحه تاریخی هستیم. تحلیل من از این جمله این است که اکنون تمدن مبتنی بر هوای نفس دارد جای خود را به تمدن مبتنی بر مبارزه با هوای نفس می‌دهد.

پناهیان گفت: در مبارزه با هوای نفس نباید تنها به مبارزه با تمایلات بد مانند هرزگی و عرق‌خوری اکتفا کنیم. این تازه آغاز راه است. مبارزه با نفس مبارزه با گرایش‌های خوب اما غیرضروری هم می‌انجامد. مبارزه با هوای نفس از مبارزه به علایق بد شروع می‌شود و به مبارزه با علایق خوب که در اولویت نیستند می‌انجامد.

وی در پایان خطاب به شرکت کنندگان حاضر در دومین کنفرانس افق نو ابراز امیدواری کرد: امیدوارم تمام تلاش‌هایی که برای مبارزه و افشای ظلم انجام می‌شود در راستای افشای ریشه ظلم نیز صورت گیردچرا که این باعث می‌شود تا انسان‌های قوی به‌وجود بیایند و با ظلم مبارزه می‌کنند.