داستان مرد آهنگر که با دست خود آهن سرخ کرده را از کوره بیرون می آورد

یکی از صالحین وارد مصر شد و آهنگری را ملاقات کرد که با دست خود آهن سرخ شده را از کوره بیرون می آورد و حرارت آهن به او صدمه نمی رساند . فهمید که باید این مرد از اوتاد باشد . پیش آمد سلام کرد و گفت : ای بنده خدا ! به حق آن کسی که به تو این کرامت را داده است در حق من دعایی بنما . آهنگر گفت : درباره من به خطا گمان کردی . آنگونه که تو فکر می کنی من نیستم و خود را از صالحین نمی دانم . این کرامت هم که می بینی ماجرایی دارد . 

روزی در همین دکان مشغول کار بودم که زنی صاحب جمال که مانندش را ندیده بودم بر من وارد شد و از فقر و پریشانی خود شکایت نمود و حاجتی داشت . من گفتم : اگر مراد مرا می دهی حاجتت را برآورده سازم . گفت : ای مرد از خدا بترس من اهل این عمل نیستم .

گفتم : پس من هم حاجت تو را برآورده نمی کنم . آن زن با حال پریشانی رفت . بعد از چندی برگشت و گفت : ضرورت مرا به اینجا کشانده تا تو را اجابت کنم . در آن حال آن زن را برداشته و به خانه رفتم و درب خانه را قفل کردم . زن گفت : چرا درب خانه را قفل کردی ؟ گفتم : ترسیدم مردم از حالم با خبر شوند . گفت : چرا از خدا نمی ترسی ؟ گفتم : خدا غفور و مهربان است . 

چون نزدیکش رفتم دیدمش چون شاخه ریحان که از باد تند مضطرب شود  در اضطراب افتاد و سیلاب اشک از چشمش جاری شد . گفتم : چه شده است ؟ گفت : از خدای خود می ترسم که حاضر و ناظر بر ماست . گفت : ای مرد اگر دست از من بر داری ضمانت می کنم که خدا آتش دنیا . آخرت را بر تو حرام کند . 

کلام آن زن در من اثر کرد و دست از مقصود خویش کشیدم . و گفتم : ای زن برو به سلامت که تو را از ترس خدا رها کردم . آن زن خوشحال و مسرور به خانه اش برگشت . آن شب در خواب دیدم مخدره ای  که تاجی از یاقوت به سر داشت به من فرمود : خدا جزای خیرت دهد . گفتم : شما کیستید ؟ فرمود : مادر آن زنی که  نزد تو آمد و او را از ترس خدا ترک کردی . خدا تو را به آتش دنیا و آخرت نسوزاند .  گفتم : آن زن از کدام فامیل بود ؟ گفت : از نسل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم . پس حمد خدا را به جا آوردم و از آن روز آتش به من ضرری نمی رساند .

لمن خاف مقام ربه جنتان 

برای کسی که از مقام خدا بترسد دو بهشت است