هفت دریا از سرابت سوختم

هفت دریا از سرابت سوختم

چون غروب از اضطرابت سوختم
هفت دریا از سرابت سوختم
تا بباری تشنگی‌ها از دو چشم
از شهاب پر شتابت سوختم

ماه را در آسمانم حلقه کن
از غروب آفتابت سوختم
من پی تصویر انسانی جدید
غرق در دریای خوابت سوختم
آه ای آرامش صبح و نسیم
از غروب آفتابت سوختم
در پی تکثیر آه و ناله‌ها
مثل شعری در کتابت سوختم
آنقدر چشمان تو گل می‌نمود
تا که در تصویر نابت سوختم
سوختم من چون ستاره‌های تو
سوختم من! در حجابت سوختم!
حجت الله بخشوده

یوسف ترین پیغمبرت در چاه مانده است

یوسف ترین پیغمبرت در چاه مانده است

آری اگر تا کعبه خیلی راه مانده است
از دست من تا دست تو یک آه مانده است
خواندم مفاتیح الجنان را در دل شب
اما دلم در حسرت مفتاح مانده است

بعد از گذشت سال های سال یا رب
یوسف ترین پیغمبرت در چاه مانده است
ای ماه کنعانی من!خالی خالی ست
دستی که از دامان تو کوتاه مانده است
ای کاش که من نیز همراه تو باشم
هر کس که همراهت نشد گمراه مانده است
تنها نه من با چشم های پر ستاره
در آرزوی رویت تو ماه مانده است
می خواستم از تو بگویم آیه آیه
اما قلم در باء بسم الله مانده است
حسین علاءالدین

از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم

  از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم

  از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم

بی تو از وادی دنیا همگی سیر شدیم
بی خود از حادثه ی عشق تو دیوانه و مست
عاشق کوی تو گشتیم و زمین گیر شدیم
تا که وصفی ز کمان و خم ابروی تو رفت...

در پی دیدن رویت همگی تیر شدیم
از کمان خانه ی زلفت همه بالا رفتیم
در سراشیبی ابروت سرازیر شدیم

گو گدایان در این خانه بیایند که ما
از گدایی به در تو همگی میر شدیم
عاشقان همچو (( رها )) در گرو بند تو اند...
جمله در حلقه ی تو در غل و زنجیر شدیم

نگاه کن به من مبتلای درمانده

  نگاه کن به من مبتلای درمانده

سحر به یاد تو چشمم ستاره می بارد
شبیه ابر بهاری دوباره می بارد
تبسم تو غزل را به وجد می آرد
از آستان لبت استعاره می بارد

صدای (حی علی...)می رسد دوباره به گوش
و عشق بار دگر از مناره می بارد
برای آمدنت استخاره کردم باز
بشارت است که از استخاره می بارد
نگاه کن به من مبتلای درمانده
که از نگاه شما راه چاره می بارد
حسین علاءالدین

ساده زیستی در سیره امام خمینی!

ساده زیستی در سیره امام خمینی!

هر کس برای این که در زندگی دچار انحراف و کج روی نشود احتیاج به کسانی دارد که راه درست و صحیح را به او معرفی نمایند.طلبه در صورتی خواهد توانست خود را از حوادث راه مصون و محفوظ دارد و دچار بلا نشود که گوش به پندها و نصایح دلسوزانه علمای وارسته و پر هیزکار سپارد.

 آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی این استادبزرگ اخلاق حوزه مقدس علمیه در سخنانی دلنشین به طلاب و تمام ره پویان راه حق و حقیقت پند و اندرز می دهند .

سیره عملی امام خمینی(ره) در نماز

امام را به راستی می‌توان انسان کاملی دانست؛ چرا که به ابعاد وجودی انسان توجه داشته و در هر عرصه‌ای که وارد می‌شدند؛ برای دیگران به الگویی قابل اعتماد تبدیل می‌شدند. عبادات در منظر امام از مقام ویژه‌ای برخوردار بود. امام به نماز بسیار اهمیت می‌دادند؛ لذا در این مطلب سیره امام عزیز را نسبت به توجه ایشان به نماز را جمع نموده‌ایم تا چراغی جهت روشنایی راهمان قرار گیرد. 

نامه عاشقانه حضرت امام (ره) برای همسرش

حرف دل برای محبوب ( نامه عاشقانه حضرت امام (ره) برای همسرش)

«تصدقت شوم؛ الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آینه قلبم منقوش است. عزیزم، امیدوارم خداوند شما را به سلامت و خوشی در پناه خودش حفظ کند. [حال] من با هر شدتی باشد می‌گذرد ولی به حمدالله تاکنون هرچه پیش آمد خوش بوده و الان در شهر زیبای بیروت هستم. حقیقتا جای شما خالی است. فقط برای تماشای شهر و دریا خیلی منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراهم نیست که این منظره عالی به دل بچسبد... ایام عمر و عزت مستدام. تصدقت. قربانت؛ روح‌الله.»

متن وصیتنامه سیاسی الهی امام خمینی (ره)

متن وصیتنامه سیاسی الهی امام خمینی (ره)

بسم الله الرحمن الرحیم

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی؛ فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض .

الحمدلله و سبحانک؛ اللهم صل علی محمد و آله مظاهر جمالک و جلالک و خزائن اسرار کتابک الذی تجلی فیه الاحدیه بجمیع اسمائک حتی المستاثر منها الذی لایعلمه غیرک؛ و اللعن علی ظالمیهم اصل الشجره الخبیثه .

و بعد، اینجانب مناسب می دانم که شمه ای کوتاه و قاصر در باب "ثقلین" تذکر دهم؛ نه از حیث مقامات غیبی و معنوی و عرفانی، که قلم مثل منی عاجز است از جسارت در مرتبه ای که عرفان آن بر تمام دایره وجود، از ملک تا ملکوت اعلی و از آنجا تا لاهوت و آنچه در فهم من و تو ناید، سنگین و تحمل آن فوق طاقت، اگر نگویم ممتنع است؛

زنگ خطر

آیت الله بهجت(ره):
« اگر جلوی خود را در ارتکاب به گناهان نگیریم ،
کارمان به انکار و تکذیب و استهزاء می رسد که از رحمت خدا ناامید می شویم. »

تعبیرامام (ره)درباره علی خمینی

امام خمینی (ره) در شب سه شنبه 22 آذر 1367 یک جلد کتاب صحیفه سجادیه را به نوه خود سید علی خمینی اهدا کردند و در نوشتند: « من این کتاب بزرگ را به فرزند عزیزم که در جبهه او نور و نور علی نور می‌بینم و آن عزیز که یادگار احمد و از سُلاله پاک ائمه اطهار و از طباطبائی‌ها که افتخار فرزندی حسنین را دارد، اهدا کردم و امیدوارم او از علمای برجسته و فقهای متعهد و از عرفای مجاهد فی سبیل الله در دو جبهه ظاهر و باطن شود و از این کتاب مقدس به طور شایسته بهره مند گردد و پدر پیر خود، خمینی را که عمری با هوای نفس و عصیان و ناسپاسی گذرانده و اکنون با روی سیاه و کوله باری از معصیت، بدون هیچ امید – مگر به فضل خدای رحمان – از این دار و دیار به دار و دیار دیگر می رود، از طلب رحمت و دعا و بخشش گناهان بر او منت نهد.»