پدر و مادر امام حسین علیه السلام

                                                          پدر و مادر امام حسین علیه السلام

مادر :

 وی آن نهال پاک است از سیده نساء العالمین فاطمه زهرا علیها السلام که خداوند اورا به فضل خویش طاهر گردانید و او را قرار داد تا از ضلالت، هدایت کند و از تفرقه، به جمع باز آورد... او فاطمه زهراست که اخگری از روح پدر و فیضی از نور او دارد و شعاعهایی از هدایتش که وی محل عنایت و توجه او بود و با هاله ای از بزرگداشت و تقدیر دربرش گرفت و دوستیش را بر مسلمین فرض کرد تا جزئی از عقیده و دینشان باشد در حالی که فضیلت و جایگاه عظیمش را در اسلام گسترده ساخت تا الگویی برای زنان امتش باشد.

حدیث قدسی

خداوند مهربان به یکی از پیغمبرین فرمود :

اگر بندگانم می دانستند با چه اشتیاقی منتظر آنها هستم تا به سمتم بیایند و بازگشت کنند. جانشان همان لحظه بند بند و تکه تکه می شد .

قال الله عزّوجلّ:
به‌راستی در‌می‌گذرم از مردمان مسلمانی که ولایت امام عادلی را که از جانب خداوند است پذیرفته‌اند.(کافی1/376)

قال الله عزّوجلّ
تندی نکن با کسی که تو را بر او مسلط کردند تا با تو تندی نکنم.(کافی2/303)

قال الله عزّوجلّ
در نهان و نیز هنگام شادمانی به یاد من باش تا در غفلت‌ها به یادت باشم.(امالی صدوق/254)

قال الله عزّوجلّ
ای آدم! آن‌چه بین من و توست: از تو دعا و از من اجابت.(الخصال1/244)

  قال الله عزّوجلّ
ای آدم! هرکدام از فرزندان تو قصد انجام کار نیکی کند، اگر انجام ندهد یک کار نیک و اگر انجام دهد، ده برابر نوشته خواهد شد.(کافی2/440)


قال الله عزّوجلّ
ای موسی! آرزوهای بسیاری برای دنیا نداشته باش، زیرا دلت را سخت می‌کند و کسی که دلش سخت باشد از من دور می‌شود.(کافی8/42)

قال الله عزّوجلّ
ای موسی! نزد من از بسیاری گناه فریاد برآور، همانند گناه‌کاری که از دشمنش می‌گریزد.(کافی8/42)

قال الله عزّوجلّ
ای موسی! مرا در هیچ حالتی فراموش نکن و از بسیاری مال سرمست نشو.(کافی8/45)

قال الله عزّوجلّ
ای موسی! توبه را زود انجام بده و گناه را برای بعد بگذار.(کافی8/46)

قال الله عزّوجلّ
آن‌گاه که در برابر من به نماز می‌ایستی، شتاب نکن.(‌کافی8/46)

قال الله عزّوجلّ
ای موسی! هر‌که از گناهکاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدی و آسوده شدی، چه جایگاه بزرگی است پیشگاه خداوند جهان. و بر ایشان آمرزش بخواه و بر ایشان مانند یکی از خودشان باش.(کافی8/48)

قال الله عزّوجلّ
نیکی ده برابر پاداش دارد و یک گناه نابود‌کننده است.(‌کافی8/49)

قال الله عزّوجلّ
ای فرزند آدم! خودت را محو بندگی من کن تا دلت را پر از بی‌نیازی کنم.(‌کافی2/83)

قال الله عزّوجلّ
شکر، نعمت‌ها را افزون و از دیگران بی‌نیاز می‌کند.(‌کافی2/94)

قال الله عزّوجلّ
هرگونه می‌خواهی باش که با هر دست که دهی از همان دست می‌گیری.(‌کافی2/138)

قال الله عزّوجلّ
هر‌که مرا یاد کند همدمش می‌شوم.(کافی2/496)

قال الله عزّوجلّ
مال بسیار، گناهان را از یاد می‌برد.(کافی2/497)

قال الله عزّوجلّ
یاد من، هر جایی زیباست.(کافی2/497)

قال الله عزّوجلّ
آن‌گاه که مرا یاد می‌کنی، فروتن باش.(‌کافی2/497)

قال الله عزّوجلّ
زبان را در پس اندیشه قرار ده تا در امان باشی.(‌کافی2/498)

قال الله عزّوجلّ
با مستحبات به من نزدیک شو.(کافی8/132)

قال الله عزّوجلّ
ای عیسی!آن که بر من شوریده و گناه می‌کند تو را نفریبد. روزی مرا می‌خورد و دیگری را بندگی می‌کند...آن‌چنان او را به بند می‌کشم که راه گریزی نداشته باشد.(کافی8/133)

قال الله عزّوجلّ
باید که زبانت در نهان و آشکار، یکی باشد.(کافی8/134)

قال الله عزّوجلّ
ای داوود! همان‌گونه که نزدیک‌ترین مردم به خدا، فروتنان هستند، دورترین مردم از خدا، متکبران هستند.(کافی2/124)

قال الله عزّوجلّ
هر‌که بنده‌ی مؤمن مرا بیازارد، باید با من اعلام جنگ کند.(کافی2/305)

قال الله عزّوجلّ
ای محمد!
هر‌که ولی مرا بیازارد به جنگ من برخاسته است.(کافی2/352)

قال الله عزّوجلّ
بنده‌ام با چیزی بهتر از واجبات به من نزدیک نمی‌شود. و با نافله(کارهای مستحبی) به من نزدیک می‌شود تا اینکه دوستش بدارم. آن‌گاه که دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد که با آن می‌شنود و دیده‌ی او که با آن می‌بیند و زبان او که با آن سخن می‌گوید و دست او که قدرت‌نمایی می‌کند. اگر دعایم کند اجابتش می‌کنم و اگر از من بخواهد به او می‌دهم.(کافی2/353)

قال الله عزّوجلّ
وای بر کسانی که با فریب، دین را به دنیا می‌فروشند.(کافی2/299)

قال الله عزّوجلّ
ای احمد! پرهیزکاری، زینت مؤمن و ستون برپایی دین است.(ارشادالقلوب1/203)

قال الله عزّوجلّ
ای احمد! عبادت ده بخش دارد که نُه بخش آن، به دست آوردن روزی حلال است.(ارشادالقلوب1/203)

قال الله عزّوجلّ
ای احمد! می‌دانی به کدام دلیل تو را بر دیگر انبیا برتری دادم؟ به دلیل یقین و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزی برای مردم.(ارشادالقلوب1/205)

قال الله عزّوجلّ
ای احمد! اندیشه‌ات را به‌کار گیر پیش از آن‌که از دست برود، زیرا کسی که اندیشه‌اش را به‌کار بندد، اشتباه نمی‌کند و گرفتار سرکشی نمی‌شود.(ارشادالقلوب1/205)

قال الله عزّوجلّ
چنان‌که هیچ درختی بدون میوه کامل نیست، ایمان نیز بدون کنار‌گذاشتن کارهای حرام کامل نمی‌شود.(علل‌الشرایع1/250)

قال الله عزّوجلّ
برادرت علی را بشارت ده، که من دوست‌دار او را عذاب نمی‌کنم و به دشمن او رحم نمی‌کنم.(امالی صدوق39)

قال الله عزّوجلّ
لا اله الله دژ(امان) من است، کسی که وارد آن شود، از عذاب من در امان است.(امالی‌الصدوق235)

قال الله عزّوجلّ
(ای آدم!) اگر این‌ها(اهل بیت علیهم‌السلام) نبودند، نه تو را می‌آفریدم و نه بهشت و جهنم را، و نه آسمان و زمین را.(معانی‌الاخبار124)

قال الله عزّوجلّ
من بی‌نیازترین شریک هستم، هر کس کاری انجام دهد و دیگری را (با من) شریک کند، من از آن (کار) بیزارم و آن (کار)، برای همان شریک خواهد بود.(بحار67/222)

قال الله عزّوجلّ
ولایت علی بن ابی طالب(ع) دژ (امان) من است هرکه وارد آن شود، از عذاب من در امان خواهد بود.(عیون اخبارالرضا(ع)1/146)

قال الله عزّوجلّ
همانا علی امام پرهیزگاران و رهبر روسفیدان پاک و پادشاه مؤمنان است.(امالی‌الصدوق352)

قال الله عزّوجلّ
اگر علی را نیافریده بودم، همسری مناسب فاطمه، از فرزندان آدم و نسل او نبود.(عیون اخبارالرضا(ع)2

قال الله عزّوجلّ

همانا علی امام پرهیزگاران و رهبر روسفیدان پاک و پادشاه مؤمنان است.(امالی‌الصدوق352)

قال الله عزّوجلّ

گر آندسته از بندگانم که از من رویگردانند میدانستند که چقدر مشتاق دیدارشان هستم

هر آینه از شوق جان میباختند.

امام موسی کاظم علیه السلام اسوه صبر و مقاومت

دوره امامت امام کاظم علیه السلام از دوره های سخت و توان فرسای تاریخ امامت است . در این دوره , امام موسی بن جعفر علیه السلام با دو مشکل مواجه بودند. یکی از این مشکلات , ارتباط مستقیم با حاکمیت نامشروع خلفای عباسی داشت . مشکل برخورد با خلفا و مقابله با تبلیغات مسموم و اقدامات کینه توزانه آنها همواره به عنوان یک مشکل اساسی شیعه وجود داشت . ولی مشکلی که امام کاظم علیه السلام اختصاصا در دوره ی امامت خویش با آن روبرو بود , مشکل درونی شیعیان در این زمان بود. این مشکل درونی , انشعابی بود که در این دوره در میان شیعیان به وجود آمده بود و از این نظر اتحاد و یکپارچگی شیعیان در معرض خطر قرار داشت . توضیح آن که پس از شهادت امام جعفر صادق علیه السلام , برخی از شیعیان درباره ی شناخت امام و این که جانشین امام ششم چه کسی است , گرفتار تردید و عدم شناخت شدند.

بعد از شهادت امام موسی کاظم علیه السلام

سندى بن شاهک، به دستور هارون الرّشید، سمّى را در غذاى آن حضرت گذارد و امام(علیه السلام) از آن غذا خورد و اثر آن در بدن مبارکش کارگر افتاد و بیش از سه روز مهلتش نداد.

صفات برجسته امام کاظم(علیه السلام)

حضرت امام موسى کاظم(علیه السلام) عابدترین و زاهدترین، فقیه ترین، سخى ترین و کریمترین مردم زمان خود بود، هر گاه دو سوم از شب مى گذشت نمازهاى نافله را به جا مى آورد و تا سپیده صبح به نماز خواندن ادامه مى داد و هنگامى که وقت نماز صبح فرا مى رسید، بعد از نماز شروع به دعا مى کرد و از ترس خدا آن چنان گریه مى کرد که تمام محاسن شریفش به اشک آمیخته مى شد و هر گاه قرآن مى خواند مردم پیرامونش جمع مى شدند و از صداى خوش او لذّت مى بردند.

آن حضرت، صابر، صالح، امین و کاظم لقب یافته بود و به عبد صالح شناخته مى شد، و به خاطر تسلّط بر نفس و فروبردن خشم، به کاظم مشهور گردید.

گوشه ای از صفات امام کاظم علیه السلام

حضرت امام موسى کاظم(علیه السلام) عابدترین و زاهدترین، فقیه ترین، سخى ترین و کریمترین مردم زمان خود بود، هر گاه دو سوم از شب مى گذشت نمازهاى نافله را به جا مى آورد و تا سپیده صبح به نماز خواندن ادامه مى داد و هنگامى که وقت نماز صبح فرا مى رسید، بعد از نماز شروع به دعا مى کرد و از ترس خدا آن چنان گریه مى کرد که تمام محاسن شریفش به اشک آمیخته مى شد و هر گاه قرآن مى خواند مردم پیرامونش جمع مى شدند و از صداى خوش او لذّت مى بردند.

آن حضرت، صابر، صالح، امین و کاظم لقب یافته بود و به عبد صالح شناخته مى شد، و به خاطر تسلّط بر نفس و فروبردن خشم، به کاظم مشهور گردید.

گوشه ای از زندگانی امام موسی کاظم علیه السلام

ابو الحسن موسى بن جعفر(ع)، امام هفتم از ائمه اثنى عشر علیهم السلام و نهمین معصوم از چهارده معصوم(ع) است . آن حضرت در ابواء(منزلى میان مکه و مدینه) در روز یکشنبه هفتم صفر سال 128 یا 129 ه.ق. متولد شد. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به العبد الصالح و به جهت حلم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم گردید.

کنیه آن حضرت ابو ابراهیم بوده ولى به ابو على نیز معروف بوده‏ اند.مادر آن حضرت حمیده کنیزى از اهل بربر(مغرب) یا از اهل اندلس(اسپانیا) بوده است و نام پدر این بانو را «صاعد بربرى» گفته‏ اند .حمیده به «حمیدة البربریة» و «حمیدة المصفاة» نیز معروف بوده است.برادران دیگر امام از این بانو اسحاق و محمد دیباج بوده ‏اند.

حدیث امام کاظم (علیه السلام)1

ارزان فروشی ممنوع

 

قال علیه السلام :

لیس لانفسکم ثمن الا الجنة ، فلا تبیعوها بغیر ها.

برای  شما بهایی جز بهشت نیست پس آنرا به چیز دیگری نفروشید.

بحار ج1 ص144 

حدیث امام کاظم (علیه السلام)2

خطر انفاق نکردن در راه خدا

قال امام موسی بن جعفر علیه السلام :

ایاک ان تمنع فی طاعة الله ، فتنفق مثلیه فی معصیة الله.

مبادا در راه اطاعت خدا از مصرف کردن مال خودداری کنی ، زیرا دو برابر آن را در نا فرمانی خدا خرج خواهی کرد.

بحار ج 78 ص 320

صدای آواز وساز بُشر حافی و عکس العمل امام کاظم (علیه السلام)

 

روزی امام موسی کاظم (علیه السلام) در بغداد از مقابل درب منزل بُشر حافی عبورمی کرد ، صدای ساز وآواز و رقص از خانه بشر بیرون می آمد.،

در همین لحظه کنیزی جهت بیرون گذاشتن آشغال از منزل خارج شد. امام فرمودند ای کنیز ، صاحب این خانه آزاد است یا بنده ؟گفت : آزاد است .

امام فرمودند : راست گفتی ، اگر بنده بود از مولای خویش می ترسید.

وقتی کنیز برگشت ، آقای بشر سر سفره شراب بود ، پرسید : چرا دیر کردی ؟ کنیز حکایت دیر آمدن خود وصحبت های او با امام را برای بشر نقل کرد ، آری مردی فرمود : ( اگر عبد بود از مولای خویش می ترسید)

این جمله فطرت بُشر را بیدارکرد. مثل انسان خوابی که با یک سیلی به هوش بیاید.

با شنیدن این جمله ، با عجله و با پای برهنه بیرون دوید وگریه کرد و ازکار خود توبه نمود. خود رابه پای امام انداخت . حالا دیگر او در برابرمولایش خاک گردیده است.

از آن به بعد از اصحاب خاص موسی ابن جعفر (علیه السلام ) شد . او را به یاد تولد جدیدش بشر حافی (پابرهنه ) نامیدند.