يكشنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۳، ۰۷:۲۴ ب.ظ
اعتدال
به معنای رعایت حد متوسط و میانه در بین دو حال(افراط و تفریط) است از جهت
کمیت و مقدار و از جهت کیفیت و چگونگی. تعادل از نظر بعضی روایات به این
معناست که از سویی انسان به کارهای خیر اشتغال و اهتمام داشته باشد و از
سویی دیگر، از اموری که شر است، اجتناب و احتراز نماید. امیرالمؤمنین
علی(ع) میفرماید: "به درستی که خداوند کتابی را فرستاد که هدایتکننده و
راهنماست (برای انسانها) که در آن نیکی و بدی را آشکار کرد. بنابراین، راه
خیر را در پیش گیرید که هدایت میشوید و از شر و بدی دوری کنید تا اینکه
میانه رو بوده باشید". در بیان دیگری میفرمایند: "هر کجا کار نیکی بود به
آن کمک کنید و هر جا شری مشاهده کردید از او دوری کنید؛ زیرا پیامبراکرم(ص)
همواره میفرمودند: ای فرزند آدم، عمل نیک انجام ده و شر و بدی را کنار
بگذار، اگر چنین عملی را انجام دهی در جاده مستقیم و راه وسط قرار خواهی
داشت و به این واسطه به قرب الهی دست پیدا خواهی کرد".