کربلا

شبی ســاکت و دلگـــیر

خـــودم بودم و قــلبی که زغــم بسته به زنجیر

و نـزدیکـــ اذان بــود

کـهــ پـیچیـد به آفــاق همه نغمه تـکــبیر

نوشتند که هنگام اذان دستــ به دامـان خــــدا باش

و مشغول دعــا باش

که بـاز است به درگـاه الــهی در رحمـتــ

و آن لحظه بود لحظه شیریــن اجابتــ

شدم غـــرق عبادتــ

دو چشمم همه ام اشکـــ شد و روی لبانم همه سوگند

که یــارب تو رهایم کن از این بند

و گفتم به خـــدا بین دعایم

که دلتنگ اذان حـــرم کـــرب و بلایم

همان جا که دل از سوز فراغش شده بی تابـــ

همان جا که زده دست به دامان زمین خوشه مهتابـــ

همان وادی سوز و عطش و درد

همان وادی شرمندگی آبـــ

همان وادی پاک حـــرم حضرت اربــابـــ

همان جا که زمینش همه نور استــ

پر از شــور و شعور استـــ

حمـــاسه استــــ

غـــرور استـــ

شرمنده تر از وادی طــور استــــ ...

و فـرش حـــرمش از پـــر حــور استــ

و بـر مهـــــدی زهـــرا همه شب راه عبور استـــ

همان جا که حـــرم خانه دلهاستــ

و عشقش همه در آب و گل ماستــ

زیــارتگه زهـــراستــ

عبــادتگه موسی استــ

دخیـل حــــرمش حضرت عیسی استــ

و زیباست خـــدا محو تماشاستــ

که یک سو حـــــرم شــــــاه

و یک سو حــــرم حضرت سقــاستـــ

مکانی که قــدم رنجه نمودست گل یاســ

تمامش کند از عشق و احساســ

به لبهاش بود ذکــر ابـــالفضل و دریای دو چشمش همه الماســ

همان کعبه کوچک کــفـــ العبـــاســ

مکانی که در آن عشق زند موج

همان جا که زند پر به هـــوایش دل مــنــ هــر دم و هــر شب

همان جا که به هر جای زمینش هست

نشان از قدم محترم حضــرت زینبــ

همان خاک که هم بــدر و احد خندق و احزاب و حنین استــ

که دل از عـــالم هستی برباید خیــابــان بهشتی کهــ

معروف به بیــن الحــــرمین است "التماس دعای فرج"