به مناسبت ایام زیارتی مخصوص امام رضا (علیه السلام)

امام رضا (علیه السلام ) و جلودی

جلودی یکی از سرشرطه های هارون الرشید بود که به دستور او به خانه حضرت ریختند و منزل ایشان را غارت کردند.
چند سال گذشت تا زمان مامون عباسی شد . مامون برای اینکه ظاهر سازی کند ، جلودی وهمراهنش را به زندان انداخت.
مجلس محاکمه ای تشکیل داد و به آنها گفت : یا ولایتعهدی امام رضا(علیه السلام ) را قبول می کنید یا شما را اعدام میکنم.
آنها گفتند ما ولایتعهدی ایشون رو قبول نمیکنیم . مامون دستور داد گردن همه شان را بزنند.
نوبت به حکم جلودی رسید ، وقتی می خواستند حکم جلودی را بررسی کنند ، امام رضا(علیه السلام ) به آرامی چیزی در گوش مامون گفتند. جلودی که دیده بود یک روز امام رضا را اذیت کرده بود ، پیش خودش گفت : الان ابا الحسن به مامون میگه این رو زود تر بکش که ما اهل بیت رو خیلی اذیت کرد.
بلند شد داد زد و به مامون گفت : مامون ! تو را به هارون قسم میدم حرف ابا الحسن را گوش نده ! او کینه من را دارد میخواهد انتقام بگیرد.
اما امام رضا علیه السلام در گوش مامون می فرمودند : جلودی را به خاطر من ببخش. من از اویک روزی تقاضا کردم به زن وبچه ام کاری نداشته باش ، او هم گوش کرد.
مامون یک نگاه به امام رضاعلیه السلام کرد ، یک نگاه به جلودی بدبخت ، گفت : نمیدونی علی ابن موسی چه چیزی به من می گوید !
جلودی گوش نمی داد ، همین طور داد میزد و از آقا بد میگفت.فریاد میزد که هر چه اباالحسن میگوید ، برعکسش رو عمل کن.
مامون گفت : باشه برعکسش را عمل میکنم ، دستور داد گردنش را بزنند.


وقتی این جریان رو شنیدم ، فهمیدم اهل بیت (علیهم السلام) را واقعا نمیشناسم . یک جنایتکار آمده یه خواهش امام رضا(علیه السلام) رو قبول کرده ، امام رضا شفاعتش میکند.
یا امام رضا ! آقا جان ما تا حالا به منزل شما جسارت نکردیم هرجا بوده از راه دور هم سلام دادیم به شما!

یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله

درس مبعث 1

لقد منّ الله علی المومنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم.....

 

قطعا خدا بر مومنان منت گذاشت که از میان خودشان رسولی مبعوث کرد ....آل عمران 146

 

بعضی ها وقتی صحبت از نعمت میشه ، ذهنشون میره سراغ نعمت های مادی و منافع و راحتی های دنیایی . درسته این ها هم نعمته ، اما خداوند برای هیچ کدام از نعمت های مادی نفرموده که اینها منت بر شماست . اساسا منت گذاشتن به خاطر نعمت  ، با کریم بودن خدا متناسب نیست . اما یه نعمتی هست ، اینقدر بزرگه که خدای کریم که این همه نعمت رو بدون منت به همه خلایق بخشیده ، به خاطر اون نعمت می فرماید : من خدا بر شما منت گذاشتم با این نعمت . اون هم بعثت وجود نازنین رسول گرامی اسلام است.

بعثت وحرکت پیامبر (صلی الله علیه وآله) از این جهت بزرگترین نعمته که صحیفه ای ازبهترین درس ها برای تمام بشریت در همه زمان هاست.

یکی از درس های بعثت ، استقامت و تحمل سختی ها و غربت ها درراه دین خداست ، واین مساله درد زمانه ماست.

ابتدای کار ، پیامبر به همراه حضرت خدیجه (سلام الله علیها) و علی (علیه السلام) می آمدند و در کنار کعبه نماز می خواندند، عده ای به کنایه می گفتند ، محمد(صلی الله علیه وآله) اینجوری میخواد جهان رو هدایت کنه !!؟ 

زخم زبان به پیامبر زدند ، او را مجنون خواندند ، قصد جان پیامبر را کردند ، اما پیامبر (صلی الله علیه) استقامت کرد ودر مدینه حکومت تشکیل داد . با پیامبر جنگیدند ودر آخر پیامبر ،شهر همان ها که اورا مسخره می کردند فتح کرد و آنها برده واسیر او شدند و پیامبر منت گذاشت و آنها را آزاد کرد.

به خسرو پرویز نامه نوشت ، خسرو پرویز حتی حاضر نشد نامه را بخواند ونامه را پاره کرد ویک مشت خاک به عنوان تحقیر برای پیامبر ما فرستاد. پیامبر فرمودند به یاری خدا دیری نخواهد گذشت که ایران هم به اسلام خواهد پیوست وامروز ایران شیعه خانه اسلام شده است.

بله ، درس بعثت رسول الله (صلی الله علیه)  ایمان به نصرت الهی وپایداری در راه دین است. از زخم زبان ها نترسیدن ، غربت ها را تحمل کردن و...

نمیدونم قبول دارید درد زمانه ما همین موضوعه یا نه؟ 

یادم می آید آقایی رو که می خواست برای خانه اش ماهواره بخره ، وقتی ازش دلیل کارش رو پرسیدم ، گفت : امروز اگه این دستگاه تو خونه نباشه بهمون میگن عقب افتاده ، باید نو باشیم و.....نتونست تحمل کنه زخم زبان ها را ، درست بر عکس پیامبری که گفت اگه خورشید رو در دست راست و ماه را در دست چپ من بذارید ، اگر مجنون بخوانید مرا ، حتی اگر بگشید باز هم میگم لا اله الله.

یادمان باشد که خدا یاری مومنین را برخودش واجب کرده

لقد کان حقا علبنا نصر المومنین

یاری مومنان برما واجب است    روم 47

 

 

 

آیةالله مجتهدی در مورد گناه

تا وقتی گناه را ترک نکنی به جایی نمیرسی

آیة الله مجتهدی می فرمودند : بنشین قدری فکر کن که خداوند متعال چقدر به ما نعمت داده است . خودش می فرماید : نمی توانید نعمت های مرا بشمرید . یکی از بزرگترین نعمت های خدا این است که ما هرچه گناه می کنیم او می پوشاند .

اگر مثلا در پیشانی ما یک کنتور بود وهر گناه ، یک شماره می انداخت ، دیگر ما ابرو نداشتیم . یا اگر به جای شماره انداختن بوی ظاهری قرار داده بود ، دیگر کسی طرف دیگری نمی رفت .(لو تکاشفتم ما تدافنتم- امام علی علیه السلام)اگر از گناهان هم خبر داشتیم یکدیگر را دفن نمیکردیم .

پیامک ارتباط با خدا

اولش فکر میکردم چون گرفتارم وقت نمیکنم به خدا برسم ولی بعد فهمیدم چون از خدا دور هستم گرفتارم

پوستر شهادت امام کاظم(علیه السلام)

حدیث امام کاظم (علیه السلام)1

ارزان فروشی ممنوع

 

قال علیه السلام :

لیس لانفسکم ثمن الا الجنة ، فلا تبیعوها بغیر ها.

برای  شما بهایی جز بهشت نیست پس آنرا به چیز دیگری نفروشید.

بحار ج1 ص144 

حدیث امام کاظم (علیه السلام)2

خطر انفاق نکردن در راه خدا

قال امام موسی بن جعفر علیه السلام :

ایاک ان تمنع فی طاعة الله ، فتنفق مثلیه فی معصیة الله.

مبادا در راه اطاعت خدا از مصرف کردن مال خودداری کنی ، زیرا دو برابر آن را در نا فرمانی خدا خرج خواهی کرد.

بحار ج 78 ص 320

صدای آواز وساز بُشر حافی و عکس العمل امام کاظم (علیه السلام)

 

روزی امام موسی کاظم (علیه السلام) در بغداد از مقابل درب منزل بُشر حافی عبورمی کرد ، صدای ساز وآواز و رقص از خانه بشر بیرون می آمد.،

در همین لحظه کنیزی جهت بیرون گذاشتن آشغال از منزل خارج شد. امام فرمودند ای کنیز ، صاحب این خانه آزاد است یا بنده ؟گفت : آزاد است .

امام فرمودند : راست گفتی ، اگر بنده بود از مولای خویش می ترسید.

وقتی کنیز برگشت ، آقای بشر سر سفره شراب بود ، پرسید : چرا دیر کردی ؟ کنیز حکایت دیر آمدن خود وصحبت های او با امام را برای بشر نقل کرد ، آری مردی فرمود : ( اگر عبد بود از مولای خویش می ترسید)

این جمله فطرت بُشر را بیدارکرد. مثل انسان خوابی که با یک سیلی به هوش بیاید.

با شنیدن این جمله ، با عجله و با پای برهنه بیرون دوید وگریه کرد و ازکار خود توبه نمود. خود رابه پای امام انداخت . حالا دیگر او در برابرمولایش خاک گردیده است.

از آن به بعد از اصحاب خاص موسی ابن جعفر (علیه السلام ) شد . او را به یاد تولد جدیدش بشر حافی (پابرهنه ) نامیدند.

نحوه شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام)

یکی از شیعیان امام کاظم (علیه السلام) نقل میکند که بر فضل ابن ربیع وارد شدم در حالی که بر بام خانه اش نشسته بود ، به من گفت : نزدیک بیا ، وقتی نزدیک رفتم گفت: از این بالا میان آن اتاق را نگاه کن ، وقتی که نگاه کردم سوال کرد چه میبینی؟ گفتم : (لباسی که بر روی زمین انداخته شده است )

گفت : دوباره بهتر نگاه کن ، وقتی با دقت نگاه کردم گفتم : گویا مردی در حال سجده است . گفت : اورا میشناسی ؟ گفتم : نه ، گفت : او مولای توست . گفتم : مولای من کیست؟ گفت : خودت را به جهالت میزنی ! او موسی ابن جعفر (علیه السلام ) است .

عمل به دانسته ها - آیة الله بهجت

عمل به دانسته ها

اهل بیت (علیهم السلام) می‌فرمایند: شما آنچه را علم داری عمل کن خدای‌ تعالی آن چه را علم نداری به شما خواهد داد (من عمل بما یعلم علمه الله ما لم یعلم). این یک نکته‌ی ظریف است که ما آن چه را که از مسلمات دین‌ است و روشن؛ وقتی به عمل آراستیم، نتیجه این عمل صالح نیل به علم الهی است که بس با ارزش و قیمتی است.


حضرت آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشریف) از جمله نکاتی که در زمینه اخلاق مطرح می‌کردند و نسبت به آن عنایت داشتند این بود که می‌فرمودند: در همه کارها، اول از همه، مواظبت کنید آن چه را که یقین دارید، عمل کنید! تا آن‌چه را که نمی‌دانید خداوند متعال به شما عطا فرماید
این بیان ایشان برگرفته از روایاتی است که از رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) به ما رسیده، که نمونه آن از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این است که فرمودند: هر کس به آنچه می داند عمل کند، خداوند این ارث را باقی می نهد که آن چه را نمی داند، به او می آموزد.

شخصی تعریف می کرد که وقتی می خواستم خدمت آقای بهجت برسم ، تا ذکری یا دستورالعمل خاصی برای تهذیب نفس بگیرم . ایشان فقط یک چیز فرمودند : ( ما چه چیز را نمیدانیم ؟ عمل به آنچه میدانیم مهم تر از دانستن چیزهایی است که نمی دانیم )